Een onderzoeksteam in Ierland voerde een kwalitatieve studie uit. Tussen januari en maart 2025 participeerden veertig vrouwen met een gemiddelde leeftijd van 58,3 jaar (±4,5 jaar). De vrouwen namen deel aan online focusgroepen via Microsoft Teams, die thema’s behandelde als smaak en geur, eetlust, voedselkeuze en coping-strategieën. De gesprekken werden opgenomen en thematisch geanalyseerd.

De analyse bracht vier hoofdthema’s aan het licht. Ten eerste beschreven deelnemers een verminderde smaakbeleving, in combinatie met versterkte geur en selectieve versterking bijvoorbeeld van zoete smaak. Deze veranderingen leidden tot compensatie in eetgedrag, zoals meer zout of sterke koffie nuttigen, nieuwe afkeer van bepaalde voedingsmiddelen en onverwachte voorkeuren. Het tweede thema ‘gedrags- en emotionele gevolgen’  betrof toenemende behoefte aan tussendoortjes, sterke suiker- of zoutcravings, en een ervaren vermindering van verzadiging. Veel vrouwen gaven aan dat ze in gewicht toenamen of dat hun lichaamsvorm veranderde. Dit beïnvloedde hun eetplezier en zelfvertrouwen. Het derde thema toonde dat vasomotorische symptomen, slaapstoornissen, gewrichtspijn en zogenaamde 'brain fog' de voedings- en sensorische veranderingen versterkten. Sommigen trokken zich sociaal terug of ervoeren schaamte rond eetlust of veranderende eetgewoonten. Het vierde thema gaf aan dat vrouwen medische behandelopties (zoals hormoontherapie of medicatie) combineerden met veranderingen in eetgewoonten. Ze benadrukten het belang van diagnose, informatie en zowel professionele- als lotgenotenondersteuning.

De auteurs concluderen dat de overgang de sensorische waarneming en het eetgedrag op een complexe en sterk persoonlijke manier verandert. Deze verschuivingen raken identiteit, sociale rollen en voedingszorg. Voor gezondheidsprofessionals betekent dit dat voedingsinterventies bij vrouwen in de overgang niet uitsluitend moeten focussen op macro- en micronutriënten, maar ook op individuele smaakveranderingen, eetpatronen, emoties en sociale factoren.

Hoewel waardevol, kent deze studie enkele beperkingen. Omdat studie kwalitatief van aard is, levert het geen kwantitatieve gegevens op over prevalentie of mate van smaakverandering. Verder richtte de analyse zich op zelfgerapporteerde waarnemingen, wat vatbaar is voor subjectieve bias.