Het MAD bevat ongeveer 65% vet, 25% eiwit en 10% koolhydraten. Er zijn geen beperkingen wat betreft eiwitten, calorieën of dranken. Aan deze gerandomiseerde prospectieve studie namen 160 patiënten deel (80 volwassenen, 80 adolescenten) in de leeftijd van 10-55 jaar. Zij kregen de epilepsie niet onder controle, ondanks het gebruik van ten minste drie anti-epileptica in maximaal getolereerde doses. De interventiegroep kreeg training in MAD, een voedselvariatielijst, een voorbeeldmenu en een receptenboekje. De inname van koolhydraten bedroeg maximaal 20 gram per dag. De controlegroep volgde een normale voeding zonder koolhydraatbeperkingen.

Alle deelnemers bleven hun voorgeschreven standaardbehandeling volgen gedurende de gehele studie. De deelnemers hielden een voedingsdagboek en hun aanvalsfrequentie bij en maten driemaal per dag het ketongehalte in de urine.

De primaire uitkomstmaat was vermindering van het aantal aanvallen met meer dan 50%. Na zes maanden had 26,2% van MAD groep dit doel bereikt ten opzichte 2,5% van de controlegroep. De aanvalsfrequentie in de interventiegroep daalde na drie maanden van 37,5 naar 27,5 per maand en na zes maanden tot 21,5 per maand. Aan het einde van het onderzoek had 5% van de patiënten in de MAD-groep helemaal geen aanvalsactiviteit meer, terwijl de aanvalsfrequentie in de controlegroep steeg. Het toevoegen van MAD had een groter effect bij volwassenen dan bij adolescenten. Uit de urinemonsters konden de onderzoekers opmaken dat het MAD-dieet goed is gevolgd. Er was geen significant verschil in gewichtsverlies tussen beide groepen.

De onderzoekers merken op dat 33% van de deelnemers de studie niet voltooide wegens slechte tolerantie van het dieet, gebrek aan effect of het onvermogen tot follow-up, gedeeltelijk door COVID-19.