Een achterstandswijk omvat een combinatie van factoren. Daaronder vallen een laag gemiddeld inkomen, laag opleidingsniveau, overbevolking en gebrek aan volledige sanitaire voorzieningen. Dit onderzoek omvatte 92 deelnemers - 27 mannen en 65 vrouwen - uit het grootstedelijk gebied van Los Angeles. De onderzoekers verzamelden demografische en BMI-informatie. Ze beoordeelden de mate van achterstand aan de hand van de Area Deprivation Index (ADI) van de University of Wisconsin School of Medicine's Public Health's Neighborhood Atlas.

In dit onderzoek richtten de onderzoekers zich op de relatie tussen de ADI en neuroimaging-resultaten op vier niveaus van de hersenschors. Deelnemers ondergingen twee soorten MRI-scans die samen inzicht bieden in de structuur, signalering en functie van de hersenen.

Volgens de resultaten waren slechtere ADI-scores geassocieerd met veranderingen in communicatie in hersengebieden die belangrijk zijn voor sociale interactie. Andere veranderingen traden op in gebieden die betrokken zijn bij beloning, emotieregulatie en hogere cognitieve processen. Sommige van deze verschillen hielden verband met een hogere body mass index en waren weer gerelateerd aan een hoge inname van de transvetzuren die voorkomen in gefrituurd fastfood. Het lijkt er dus op dat factoren die voorkomen in achterstandswijken die slechte voeding en ongezonde gewichtstoename bevorderen de flexibiliteit van informatieverwerking verstoren die betrokken is bij beloning, emotieregulatie en cognitie.

De auteurs concluderen dat een slechte kwaliteit van beschikbaar voedsel, een verhoogde inname van calorieën uit voedsel met veel transvetzuren en een tekort aan lichamelijke activiteit veel voorkomen in achterstandswijken. Deze resultaten wijzen erop dat hersengebieden die betrokken zijn bij beloning, emotie en het verwerven van kennis en begrip, onder invloed staan van aspecten van achterstandswijken die bijdragen aan obesitas.