In de studie werkten Medical Detection Dogs en de universiteiten van Bristol en Manchester samen met klinisch neurologie-experts in Salford. Ze trainden twee honden, een Golden Retriever en een Labrador, over een periode van 38 tot 53 weken met in totaal 205 geurmonsters afkomstig van mensen met en zonder parkinson. Daarna voerden ze een dubbelblinde test uit met 100 nieuwe talgmonsters van een droge huid, waarvan 40 afkomstig van mensen bij wie de ziekte van Parkinson is vastgesteld, maar die nog geen medicatie tegen parkinson hebben gebruikt en van 60 van controlepersonen.

In de dubbelblinde proef herkende de ene hond 70 % van de parkinson-stalen en de andere hond 80 %. Beide honden herkenden vrijwel geen gezonde monsters als parkinson, wat betekent dat ze zelden fout alarm gaven. De ene hond haalde hierbij een nauwkeurigheid van 90%, de andere zelfs 98%. Beide honden gaven in alle gevallen correct antwoord, ook wanneer stalen afkomstig waren van deelnemers met bijkomende gezondheidsproblemen. 

Dankzij hun hoge gevoeligheid en nauwkeurigheid laten deze honden zien dat geurherkenning een veelbelovende manier kan zijn om de ziekte vast te stellen. Deze methode is bovendien snel en niet-invasief, waardoor artsen mogelijk al in een vroeg stadium kunnen ingrijpen, nog vóórdat zichtbare symptomen ontstaan.

Een beperking is dat de  proef met slechts twee honden uitgevoerd werd, wat de generaliseerbaarheid beperkt. Onderzoekers adviseren grootschaligere studies met meer honden, diverse rassen en leeftijdsgroepen.