Het aandeel van deelnemers met een vitamine C-tekort was ontstellend hoog: 57% waarvan een derde met een uitgesproken gebrek. Na de interventie had 70% een vitamine C-status die adequaat te noemen is. Alle deelnemers hadden veel overgewicht, een hoog ontstekingsniveau en abnormale waarden voor bloedglucose, bloedvetten of bloeddruk.

Op CRP, TNFα, IL6 en F2-isoprostanen had de interventie geen invloed. Dit ondanks het feit dat alle patiënten een CRP-waarde van meer dan 3 mg/l hadden. Wel daalden de nuchtere glucosespiegel, insulinegevoeligheid en zelfs het HbA1c-niveau, en was er een kleine daling in BMI merkbaar. Volgens deze studie was er ook een sterke link tussen de BMI en CRP-waarde, maar geen link tussen de vitamine C-status en CRP-waarde.

De deelnemers van de micronutriënten namen naast 1000 mg vitamine C ook nog tien andere micronutriënten: zes vitaminen en vier mineralen. De dosis lag voor geen enkele van die nutriënten hoger dan de aanbevolen inname, terwijl die van vitamine C (1000 mg) twintig maal hoger was dan de aanbevolen daginname.