De onderzoekers hadden 30 zorgtehuizen toegekend aan de interventiegroep en 30 zorgtehuizen aan de controlegroep. De residenties in de controlegroep hielden dezelfde menu's aan zoals gewoonlijk, terwijl in de andere residenties extra porties van melk (250 ml) en yoghurt (200 g) of kaas (40 g) in de maaltijd verwerkt werden. Dat krikte de calciuminname op van 700 naar 1142 mg per dag en de proteïne-inname van 0,9 naar 1,1 g/kg lichaamsgewicht.

De bewoners werden hiervan niet op de hoogte gesteld. De studie liep over een periode van 24 maanden, van een bewoner werd gegevens gemiddeld 12 maanden lang bijgehouden. In beide residenties werd vitamine D-supplement routineus toegediend.

Dankzij zuivel kon het aantal fracturen met 33% verminderd worden, het aantal heupfracturen zelfs met 46%. Twee biochemische markers evolueerden gunstig, met name C-terminaal telopeptide van type 1-collageen en insulineachtige groeifactor 1. Ten slotte werd de afname van botdichtheid op een aantal plekken vertraagd.

Aandacht besteden aan de voedingsstatus in zorgtehuizen loont dus, vooral wanneer gekeken wordt op bevolkingsniveau. De auteurs zien daarin een groot verschil met medicatie tegen osteoporose. Die is enkel kostenefficiënt als je een selecte groep van vrouwen en mannen met osteoporose behandelt. Vrouwen en mannen die geen osteoporose hebben, zouden te veel te maken hebben met bijwerkingen, voor hen is een voedingsinterventie daarom aangewezen.