Uit onderzoek blijkt dat het hongergevoel toeneemt tijdens een periode van gewichtsbehoud na het volgen van een energiebeperkt dieet. In deze studie werden de langetermijneffecten op subjectieve eetlustgevoelens van twee diëten vergeleken tijdens een periode van gewichtsbehoud na ≥8% gewichtsverlies. Het ging om een combinatie van een hoog eiwitgehalte en een lage glycemische index (25en% eiwit en 45 en% koolhydraten, GI <50) vergeleken met een combinatie van een matig eiwitgehalte en een matige GI (15 en% eiwit en 55en% koolhydraten, GI >56).

De gegevens werden ontleend aan de driejarige, gerandomiseerde PREVIEW-studie, met 2.223 deelnemers met overgewicht of obesitas (68% vrouwen, 25-70 jaar met prediabetes; BMI ≥ 25 kg/m2). Na een fase van gewichtsafname van acht weken door een vloeibaar energiebeperkt dieet volgden deelnemers een fase van gewichtsbehoud van 148 weken. Slechts 962 deelnemers volbrachten deze periode. Voor deze laatste fase werden de deelnemers ingedeeld in een van de twee dieetgroepen.

Eetlustgevoelens zoals verzadiging, honger, zin in eten en zin in iets zoets werden tijdens de twee fasen meermalen beoordeeld (op 0, 8, 26, 52, 104 en 156 weken) op basis van het herinneren van gevoelens tijdens de voorafgaande week met behulp van visueel analoge schalen. Vanaf 52 weken was de afname van het hongergevoel significant groter bij de groep met het hoge eiwitpercentage (HE) dan bij de groep met het matige eiwitpercentage (ME). Dalingen in hongerclassificaties waren significant groter in de HE-groep versus ME-groep vanaf week 52.

Uit deze eerste grootschalige interventiestudie blijkt dat een combinatie van hoog eiwit en lage GI sterker hongergevoelens onderdrukt dan een combinatie van matig eiwit en matige GI gedurende drie jaar gewichtsbehoud. Het dieet had geen effect op het voorkomen van gewichtstoename. Een beperking van deze studie is de zogenaamde recall bias.